Vogelmuur
Vogelmuur (Stellaria media)
Vogelmuur is een lage, eenjarige plant uit de anjerfamilie. De bloeitijd loopt van januari tot december met een piek in het voorjaar. De plant is vaak wijdvertakt, maar heeft slechts een wortelstelsel. De 3–40 cm lange stengels zijn groen of rood. De bladeren zijn groen, eirond met een spitse top, en vaak gesteeld. De bloemknop is sterk behaard. Vogelmuur groeit in akkers, tuinen en ruigten op een zonnige voedselrijke bodem.
Uiterlijk
De vijf kroonbladen zijn wit en zeer diep ingesneden, waardoor het lijkt of er tien kroonbladen zijn. De kelkbladen zijn even lang, de helmknoppen zijn paars en op het bovenstandige vruchtbeginsel staan drie stijlen. De roodbruine zadjes zijn 0,9–1,3 mm groot. Vogelmuur is als klein bloemige soort niet aantrekkelijk voor insecten en moet het daarom vooral van zelfbestuiving hebben.
De stengels en de bloeiwijze takken zijn rond en een gemakkelijk kenmerk dat Vogelmuur onderscheid van andere plantensoorten uit het geslacht Muur is de ene rij van haren op de stengels van de plant. Verder zijn de bladeren en ook de kelkbladeren met haren bezet.
De tegenover elkaar staande bladeren zijn langwerpig, elliptisch en tot spatelvorming en onder e stengels hebben de bladeren een duidelijke steel, terwijl die boven in de plant niet aanwezig is. Be bladeren zijn meestal groter dan 7 mm.
De bloemen van Vogelmuur staan heel breed open. De kroonbladeren van de Vogelmuur zijn diep gespleten zodat het lijkt of er 10 smalle kroonbladen aanwezig zijn. Deze kroonbladen zijn ten hoogste een groot maar meestal kleiner dan de vijf 3-5 mm grote kelkbladen.
Op de bovenstandig vruchtbeginsel vind je 3 stempels en een aantal meeldraden kan variëren van 1 tot 8 maar vaak zijn het er 3. De helmkoppen kleuren eerst rood en rapen daarna verder. Na bevruchting groeit het vruchtbeginsel uit tot een dosvrucht waaruit de donker roodbruine zaken vrij kunnen komen.
Als de vrucht ontwikkeld buigen de bloemstelen terug.
Zowel de groene delen als de overvloedige aantallen oliehoudende zaden dienen als voedselbron voor onder meer allerlei vogels. Dat is terug te zien in de naam van de plantensoort.
Vogelmuur is een kruid dat sinds mensenheugenis wordt ingezet bij huidaandoeningen, jeuk, wondbehandeling en de verhindering van lelijke littekens.
Geneeskrachtige werking:
In de volksgeneeskunde wordt vogelmuur ingezet bij hoest, astma en longziekten, ook ter reiniging en aansterking van het hele organisme.
De plant heeft een verkoelende, ontstekingsremmende, pijnverzachtende, spijsvertering bevorderende en licht afvoerende werking. Helpt bij kramp, leverklachten, oververmoeide of ontstoken ogen, reuma en blaasziekten.
Uitwendig bij huiduitslag, verbranding en schaafwonden.
Fytotherapeutisch bij reuma, gewichtsontstekingen, bronchitis en psoriasis.
Inhoudsstoffen: Kalium, calcium, magnesium, ijzer, vitamine A,B1, B2, B3, C, selenium, slijmstoffen, saponinen, flavonoïden (ruitine), kiezelzuur, gammalinoleenzuur en ontstekingsremmende polysacchariden.
Eetbaar:
Plant is het hele jaar bruikbaar. Van maart tot oktober als sla of zeer malse spinazieachtige groente.
Vogelmuur laat zich goed combineren met andere groenten en kruiden.
Ook kan je het in bijvoorbeeld pesto verwerken.
Een handvol verse vogelmuur kan in de blender worden gemixt met vruchten- of groentesap. Je kunt het ook bereiden als spinazie of er een lekker kopje thee van zetten.